Szałwia lekarska – uprawa, właściwości i zastosowanie
To jedna z moich ulubionych roślin w ogrodzie. Pachnąca, piękna i bardzo wytrzymała. Szałwia lekarska ma sporo zastosowań, dlatego sadząc ją w ogrodzie, łączysz przyjemne z pożytecznym. Cieszysz oko fioletowymi kwiatami, które dostarczają pożywienia owadom zapylającym, a także zapewniasz sobie dostęp do aromatycznego zioła.
Szałwia lekarska – uprawa
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna, przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, zasobna w wapń
Termin kwitnienia: VI-VII
Długość kwitnienia: 4-5 tygodni
Rozmnażanie: siew nasion, podział
Szałwia lekarska doskonale rośnie na stanowiskach mocno nasłonecznionych, chociaż u mnie lepiej wyglądają rośliny posadzone w taki sposób, że latem do mniej więcej godziny 10 mają cień. Ważne, aby regularnie je podlewać, ponieważ wtedy zdecydowanie mocniej nektarują, co widać po liczbie odwiedzających jej kwiaty owadów. Choć kwitnie przez kilka tygodni to robi to spektakularnie – setki fioletowych kwiatów na jednym krzaczku aż pulsują od korzystających z nektaru szałwii gości.
Roślina ta rozmnaża się bardzo łatwo. Niezebrane nasiona kolejnego roku kiełkują i w ten sposób pojawia się następne pokolenie. Szałwia lekarska mocno się ukorzenia, co może stanowić problem. U mnie rozsiała się między kamieniami i dostrzegłam ją dopiero wtedy, gdy jej usunięcie było już bardzo trudne. Rzadziej rozmnaża się przez podział, choć i tu niekontrolowana może narobić kłopotu. Wymaga sporo miejsca, ponieważ mocno się krzewi i rozrasta do tego stopnia, że pod nią stopniowo obumierają niższe gatunki roślin.
Jak widać na załączonych poniżej zdjęciach, szałwia rośnie w towarzystwie brzozy w ogrodzie, a tuż obok znajduje się poziomka, mięta pieprzowa i nieuchwycona na zdjęciu cykoria podróżnik. W innych miejscach ogrodu towarzyszy jej mak wschodni, goździki, lawenda wąskolistna i kocimiętka.
Szałwia lekarska – uprawa w doniczce
Szałwia lekarska nadaje się do uprawy w doniczce, jednak musi mieć zapewnioną dużą ilość światła. Siewki są bardzo wrażliwe na jego brak, dlatego od początku muszą stać w miejscu dobrze nasłonecznionym. Z drugiej jednak strony są też dość wrażliwe na wysuszenie – łatwo więdną i opadają. Szałwię wysadzamy do gruntu, dopiero gdy wykształci silną i sztywną łodygę oraz gęsty system korzeni.
Szałwia lekarska – właściwości lecznicze
- działa przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie,
- wspiera leczenie chorób w obrębie jamy ustnej,
- łagodzi objawy chorób gardła,
- zmniejsza dolegliwości związane z nadmierną potliwością,
- nieznacznie obniża poziom cukru i cholesterolu we krwi,
- tonizuje.
Do celów leczniczych stosuje się liście rośliny – młode i zbierane przed okresem kwitnienia o poranku, zaraz po ustąpieniu rosy. Są stosowane zarówno zewnętrznie, w postaci okładów, jak i wewnętrznie.
Czy szałwia lekarska działa psychoaktywnie? Nie, substancję taką zawiera inny gatunek: szałwia wieszcza. Zawiera substancję o nazwie salwinoryna A, która w niewielkich dawkach może działać antydepresyjnie. Jednak w większych ilościach działa silnie psychoaktywnie, a nawet halucynogennie – mogą wystąpić napady agresji i psychoza.
Przeciwskazaniami do stosowania szałwii lekarskiej są:
- ciąża i karmienie piersią,
- przyjmowanie leków antydepresyjnych i innych, oddziałujących na układ nerwowy,
- przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych.
- napary z szałwii zawierają tujon (olejek eteryczny odpowiedzialny za charakterystyczny zapach szałwii), który przy dłuższym stosowaniu może powodować nudności i wymioty.
Sprawdź uwielbiany przez owady mak wschodni!